Σελίδες

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Εξεταστικές επιτροπές της Βουλής και ζουγκράνες

Καθόμασταν με τον φίλο μου τον Γιακουμή, Κυριακή απόγευμα στο καφενείο, και απολαμβάναμε το καφεδάκι μας.
"Ρε συ Μπούτση, τί πάει να πεί, εξεταστικές επιτροπές της βουλής;"
"Πώς σου κατέβηκε τώρα αυτό; Καλά πίναμε το καφεδάκι μας. Θες να μας βάλεις μπελά στην κεφάλα σου;"
"Όχι επιμένω, μας έχουν πρήξει τώρα τελευταία. Εξεταστική επιτροπή γι'αυτό, εξεταστική επιτροπή για τ'άλλο, έχω μπερδευτεί."
"Μα το λέει η φράση μόνη της. Επιτροπές της βουλής που εξετάζουν."

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

Μεγάλες επιστημονικές ανακαλύψεις

"Η αρχή του Αρχιμήδη"

Η Αίγυπτος ήταν κατά την αρχαιότητα, ότι είναι σήμερα το Χάρβαρντ των Η.Π.Α. Όποιος ήθελε να κάνει ανώτερες σπουδές, έπρεπε υποχρεωτικώς να μαθητεύσει, δίπλα σ'εκείνους τους τρομερούς ιερείς.
Ιερείς = επιστήμονες και ουχί παπάδες

Έτσι κι'όλοι οι δικοί μας στοχαστές, πλην του Σωκράτους και του Αριστοτέλους, έκαμαν τις σπουδές τους στην Αίγυπτο. Ένας από τους πλέον διάσημους, ήτο και ο Αρχιμήδης ο Συρακούσιος, που έμεινε γνωστός στην ιστορία, για την περίφημη αρχή του. 

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

Η Πεντάλφα του Sex

Η Πεντάλφα είναι πανάρχαιο σύμβολο του
μυστικισμού, και συμβολίζει,
την απελευθέρωση του ανθρώπου
από τα δεσμά της ύλης.
Η Πεντάλφα του Sex,
συμβολίζει την απελευθέρωση τυ ανθρώπου,
και δή δε της γυναίκας,
από τα τα δεσμά της ηθικής.
Κόμπλεξ, ταμπού.

Ιδού πώς γίνεται.

Ένας άντρας ξαπλώνει ανάσκελος,
με τον πούτσο σηκωμένο.

Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012

Ο Έρως προς το Κέντρο

Το Κέντρο είναι ο πολιτικός και ιδεολογικός χώρος
του απολύτως μηδενός
του απολύτως κενού.

Και όταν λέμε κενό, δεν εννοούμε κενό-κενό δηλαδή τίποτα, 
αλλά το κενό υπό την δυναμικήν του μορφήν. 
Όταν το κενό διεγερθή κατάλληλα, 
εμπεριέχει μέσα του τεράστιες δυνάμεις.

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012

Αφιέρωμα στον Ανδρέα Εμπειρίκο

"Το σονέτο της γλυκειάς παρθένας"

Κοιμούτανε και έβλεπε πούτσες πολλές
άσπρες κόκκινες, μπλέ, μα και μαυριδερές
πούτσες μικρές, πούτσες μεγάλες
οπού τις ελιμπιζότανε ωσάν τις μαρμελάδες.

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

Οι ελληνικές κλανιόλες και το ενεργειακό πρόβλημα

Ημέρα Σάββατο, αργία,ηλιόλουστη, κάναμε τον περίπατο μας, με τον φίλο μου τον Γιακουμή, αμολώντας αβέρτα αμφότεροι, τις πρωινές πορδές μας. Μπρούτ ο ένας , μπρούτ ο άλλος, δίχως τελειωμό!
“ Μα τι έγινε ρε Μπούτση,φασόλια έφαγες; “
“ Όχι σήμερα, αλλά χθες. “
“ Και από χθες, έχουν ενέργεια μέχρι σήμερα; Γιατί και εγώ φασόλια έφαγα χθες. Παρασκευή βλέπεις. “
“ Ε! τι να κάνουμε, έτσι είναι τα φασόλια. “
“ Και που οφείλεται αυτό;Εσύ πρέπει να ξέρεις. “
“ Και βέβαια ξέρω. Τα φασόλια, περιέχουσιν στοιχειακόν θείο S, το οποίον ενούται μετά του υδροχλωρίουHrl, το οποίον είναι αέριον εύοσμον, αλλά και εύφλεγκτον! “

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

Διαφορά ανθρώπου και γαιδάρου

Νοέμβριος μια ηλιόλουστη αλκυονίδα μέρα, κάναμε τη βόλτα μας, με το αμάξι του φίλου μου του Γιακουμή. Περνώντας δίπλα από ένα λιβάδι, τι λέτε να είδαμε; ‘Έναν γάιδαρο! Μπρέ, μπρέ για δες τι σου επιφυλάσσει η ζωή! Δέκα ολάκερα χρόνια είχα να δω γάιδαρο ζωντανό. Με σάρκα και οστά. Πάει πια, έγινε κι’ αυτός είδος μουσειακό. Μόνο σε παλιές φωτογραφίες, και στο σινεμά βλέπουμε.

“ Ένας γάιδαρος δεμένος
στο λιβάδι ξεχασμένος
το χορτάρι του βοσκούσε
κι’ ήταν τρισευτυχισμένος
ο καημένος, ο καημένος. “

Ψιθύρισε τραγουδιστά ο Γιακουμής…
“ Το θυμάσαι ρε Μπούτση; “

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

Εσώθη η Ελλάς, αγάλονται γης κι’ ουρανοί.


Καθόμασταν βράδυ στο καφενείο με τον φίλο μου τον Γιακουμή, πίναμε το τσιπουράκι μας, και ήμασταν έτοιμοι να παρακολουθήσουμε το νυκτερινό δελτίο ειδήσεων. Το μαγαζί ήτουνε τίγκα, αλλά επικρατούσε μια ησυχία, άκρως ανησυχητική. Δικαιολογημένα άλλωστε, αφού μετά δύο εκλογικές αναμετρήσεις, θ’ ανακοινόνουνταν επί τέλους, η περιούσα κυβέρνηση εθνικής συναίνεσης. Και ιδού, ο δημοσιογράφος ώσπερ σύγχρονος Δίας, εξαπέλυσεν  επί της γης, τρείς κεραυνούς. Σαμαράς, Βενιζέλος, Κουβέλης.

Ιδού η σύγχρονη Αγίαν Τριάς, της Ελλάδος.

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

Γελοίον, γελιότης και αυτογελιοποίησις. Περί Παγκάλου ο λόγος.

Παρασκευή κοινή ημέρα, επτά η ώρα το πρωί, ξύπνησα απότομα από το έντονο κτύπημα της καμπάνας. Το ίδιο κι’ η μάνα μου. Το κτύπημα δεν ήταν κανονικό, ούτε πένθιμο, αλλά σήμαινε συναγερμό.

“ Τι συμβαίνει μάνα μου; Έχουμε σήμερα καμία γιορτή και δεν το ξέρω; “

“ Όχι, αλλά η καμπάνα χτυπάει γρήγορα. Σίγουρα θα πήρε φωτιά κάποιο σπίτι. “

Βγήκαμε όξω, αλλά δεν φαινόταν τίποτα επικίνδυνο.

“ Θα πάω στην εκκλησία. Ο παπάς σίγουρα κάτι θα μας θέλει. “ και πήγε.

Μετά από μία ώρα, γύρισε σπίτι και ρώτησα όλος περιέργεια, τι συμβαίνει.

“ Τι έγινε ρε μάνα; Τι σας θέλει ο παπάς; “

“ Έκαμε λιτανεία, και κατόπιν μας έβγαλε κήρυγμα υπέρ Παγκάλου. Είχε λάβει λέει την εντολήν από το Άγιον πνεύμα! “

“ Και τι σας είπε δηλαδή; “

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Ο άνθρωπος με τα χρυσά αρχίδια


Ένα βραδάκι, κάναμε τη βόλτα μας με τον φίλο μου τον Γιακουμή, και περάσαμε έξω από το Κ.Α.Π.Η.
“ Δεν πάμε μέσα ρε Μπούτση, να πιούμε κανάν καφέ με τα γεροντάκια; “
“ Γιατί ρε Γιακουμή, βιάζεσαι να γεράσουμε; Μια των ημερών έτσι κι’ αλλιώς, κι’ εμείς θα γίνουμε μόνιμοι θαμώνες. “
“ Έλα μωρέ, όλο και κάτι ενδιαφέρον θ’ ακούσουμε. “
Έτσι που λέτε μπήκαμε στο μαγαζί, παραγγείλαμε τους καφέδες μας, κι’ ενώ περιμέναμε ν’ ακούσουμε φωνές, όλοι οι γέροντες ήσαν αποσβολωμένοι στην τηλεόραση, περιμένοντας ν’ ακούσουν τις νέες περικοπές των συντάξεων, μήπως τους πιάσει κι’ αυτούς η μπόρα. Και το κακό δεν άργησε ν’ ακουστεί:
“ Περικοπή στις συντάξεις του Ο.Γ.Α. , κατά 30 ευρώ το μήνα! “
“ Αίσχος! Ντροπή! μα τίναι τούτοι; Άνθρωποι για γάιδαροι; “                                         
“ Εμάς που παίρνουμε 350 ευρώ το μήνα; “

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

Εφεδρεία, ωρίμανση και μέθοδος των μορίων


Μια ολόκληρη ζωή, ασχολούμαι με το φροντιστήριο. Από παιδάκι 18 χρονών, μόλις πέρασα στο Πανεπιστήμιο έτσι για να βγάλω το χαρτζιλίκι μου, βλέπετε καταραμένη φτώχεια. Έχω διδάξει μαθηματικός, γεωμετρία, φυσική, χημεία μέχρι και τη μίζερη ορθογραφία. Αυτό όμως που συνάντησα τελευταίως, ούτε το'χω ματαδεί , αλλά ούτε που το φανταζόμουν. Είχα τελειώσει το μάθημα μου γύρω στις οχτώ, και απολάμβανα τον βραδινό μου καφέ, έτσι να χαλαρώσουν τα νεύρα, βλέπετε το φροντιστήριο, είναι δουλειά λίαν σπαστική. Ξάφνου είδα ν'άρχονται σπίτι μου, κάνα δεκαριά άτομα, φουριόζοι και τρελαμένοι, λες και τους είχε πιάσει κόψιμο. Μεγάλοι άνθρωποι, σαραντάρηδες και πενηντάρηδες γονείς παιδιών που τους έκανα μάθημα.
“ Τι έγινε ρε παιδιά; Ήρθατε να ρωτήσετε πως πάνε οι κανακάρηδες σας; “
“ Όχι ,όχι έχουμε άλλο ζόρι. “
“ Σαν τι ζόρι δηλαδή; “

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Αναπηρικές συντάξεις και παρασυντάξεις

Πηγαίνοντας μεσημέρι σπίτι μου, συνάντησα τον φίλο μου τον Γιακουμή, πολύ νευριασμένο.
“ Τι έχεις και είσαι μαινόμενος; “
“ Τι σημαίνει μαινόμενος; “
“ Εν εξάλλω καταστάσει “
“ Τι σημαίνει εν εξάλλω καταστάσει; “
“ Πώς να στο πω, πολύ νευριασμένος, εκτός εαυτού “
“ Α! έτσι πες το. Δεν έχω όρεξη γι’αστεία. Η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή. Παράτα με με τις λογοτεχνίες σου “
Κατάλαβα ότι κάτι σοβαρό συνέβαινε και δεν σήκωνε αστεία…

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012

Η κατά Βενιζέλου οικονομική σωτηρία


Η ιστορία αυτή ενεπνεύσθην, όταν ο Βενιζέλος ήταν οικονομικός ποντήφιξ της Ελλάδος, μια και ο Γιωργάκης είχε παραδώσει το πνεύμα του, εις τας χείρας  του κυρίου.
                     Πιστεύω πάντως ότι αξίζει τον κόπο να την διαβάσετε!

Καθόμασταν με τον φίλο μου τον Γιακουμή, και πίναμε τα ουζάκια μας, να πάνε κάτω τα φαρμάκια μας.
“ Ρε συ Μπούτση, άκουγα χτες τον Βενιζέλο στη τηλεόραση , για δύο ολόκληρες ώρες, σε συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης, και για να ‘μαι ειλικρινής, δεν κατάλαβα απολύτως τίποτα! Αντιθέτως στο καφενείο βρισκόντουσαν ορισμένοι Πασόκοι, οι οποίοι τον άκουγαν με το στόμα ανοικτό, λες και καταλάβαιναν τα πάντα! “
“ Μη μου πεις ρε Γιακουμή, ότι αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά; “
“ Όχι, όχι , αυτό συμβαίνει ανέκαθεν. Εδώ και είκοσι χρόνια, από τότε που το θυμάμαι στην πολιτική. Μήπως είμαι βλάκας; “
“ Τουναντίον! Το ότι δεν καταλαβαίνεις τον Βενιζέλο, πρέπει να σε χαροποιεί τα μάλα “
“ Γιατί; “

Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Ο δούλος και η ελευθερία

Ο μεγαλύτερος οχτρός του δούλου
δεν είναι η σκλαβιά του
μήτε οι ορατοί και αόρατοι αφεντάδες του
μήτε τέλος τα ορατά και αόρατα μαστίγια
των ορατών και αόρατων αφεντάδων του
μα η ίδια η λευτεριά του!

Κι’ ο χειρότερος δούλος
δεν είναι αυτός που γνωρίζει
αλλά αυτός που δεν γνωρίζει
την σκλαβιά του.
Αυτός που λογίζει
την σκλαβιά του
σαν απόλυτη λευτεριά του.

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

79 Λέξεις


Λόγος άλογος


Αν σου κόψουν το χέρι θα πεις,
Εγώ και το χέρι μου.
Αν σου κόψουν το κεφάλι, τι θα πεις;
Εγώ και το κεφάλι μου;!


Το μουσκάρι σχετικά με το σώμα του
έχει μεγάλο κρανίο.
Σχετικά όμως με το κρανίο του
έχει μικρό εγκέφαλο.

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

Μια Ιστορία Καθημερινής Τρέλας

«Το 184 και τα μυστήρια του»


Πήγα που λέτε αυτές τις μέρες στον τοπικό γιατρό του Ι.Κ.Α. να κλείσω ραντεβού, προκειμένου να εξετάσει τη μάνα μου, βλέπετε γριά και αρρωστιάρα γυναίκα, και τον άκουσα με έκπληξη να μου λέγει, ότι για να κλείσω ραντεβού, πρέπει πρώτα να πάρω το 184 στην Αθήνα! Και από κει να μου κλείσουν ραντεβού για το Αμύνταιο!
«Έλα Χριστέ και Παναγιά», είπα μέσα μου, άλλο πάλι και τούτο. Τι να κάνω ο έρμος υπάκουσα. Παίρνω το 184, και ακούστηκε από την άλλη πλευρά μια μηχανική φωνή να μου λέγει: «Τηλεφωνείτε στο 184 στην Αθήνα. Οι υπάλληλοι είναι όλοι απασχολημένοι. Περιμένετε στο ακουστικό σας». Ακολούθησε ρυθμική ποπ μουσική. Ξανακούστηκε εκ νέου η μηχανική φωνή, πάλι τα ίδια, εν τω μεταξύ οι μονάδες στο τηλέφωνο πέφτανε αβέρτα. Την Τρίτη φορά, και αφού ήδη είχαν περάσει επτά λεπτά, επιτέλους ακούστηκε μια πραγματική φωνή.
“Λέγεσθε, όνομα, επίθετο, έτος γεννήσεως, ΑΜΚΑ κ.λ.π. Από πού τηλεφωνείτε;»
«Από το Αμύνταιο.»
«Αμύνταιο;! Και που είναι αυτό;!»
«Στην Βουλγαρία!»

Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

Μικρός Ερωτικός


Φάσμα των λογισμών και των πόθων μου άβατον.
Η μοίρα δεν θέλησε να σμίξουμε
ίσως πιο κάλλιον έτσι
να μη μας φθείρει ο χρόνος
να σε θωρώ στα ονείρατά μου
αιώνια έφηβη κι’από κρούσταλλο.


Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

Οι επτά Ιεροί νόμοι της μαλακίας


Αφιερούται όλως ευγενώς εις την κεντρικήν και τοπικήν διοίκησιν της Ελλάδος

1ον Ο μαλάκας δεν γίνεται. Γεννιέται μαλάκας και πεθαίνει μαλάκας.
2ον Η μαλακία είναι ασθένεια, λίαν μεταδοτική, ωσάν και τη πανούκλα.
3ον Ο μαλάκας όχι μόνον δεν έχει συνείδησιν της μαλακίας του, αλλά θεωρεί τους άλλους μαλάκες.
4ον Η πνευματική μαλακία, είναι ευθέως ανάλογη προς την σωματικήν τοιαύτην.
5ον Όσο πιο μαλάκας είναι κάποιος, τόσο πιο μεγάλη πιθανότητα έχει, να εκλεγεί στην εξουσία.
6ον Μιας μαλακίας γενομένης, υποχρεωτικώς έπεται άλλη, καραμπόλα.
7ον Ουδείς μαλάκας επλήρωσεν ποτέ τις μαλακίες του. Πάντοτε τις πληρώνουν άλλοι!

Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων. Ετυμολογία της λέξης μαλάκας:

«Άνδρες Αθηναίοι
φιλοκαλλούμεν μετ’ευτελείας
και φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας»
Επιτάφιος Περικλέους

Άρα: μαλακίαν = μαλακόν = μαλθακόν = πλαδαρόν
Επομένως: μαλάκας = μαλακός = μαλθακός = πλαδαρός = χλιαρός = χαλαρός = λαπάς = ανεύθυνος = ασυνείδητος = μαλάκας!



Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2012

Κωλοκαρεκλοκαταληψίασις

Ο Καρκίνος του σύγχρονου Έλληνα


Ορισμός: Κωλοκαρεκλοκαταληψίασις, είναι η δια βιαίου τρόπου, κατάληψις καρέκλας τινάς του Ελληνικού Δημοσίου, κατόπιν ανελέητης πάλης, όπου επιτρέπονται όλα τα κτυπήματα και με όλα τα μέσα, με άλλους επίδοξους πορθητές.

Η ασθένεια είναι μοναδική στον κόσμο, είναι γονιδιακής φύσεως, και προήλθε κατόπιν εμφυτεύσεως του μεταλλαγμένου ρουσφετογονιδίου, από τους πολιτικούς, στο κέντρο του λόγου του εγκεφάλου, των Ελλήνων πολιτών.

Ο ασθενής ονομάζεται, Κωλοκαρεκλοκαταληψίας, ή Κωλοκαρεκλοκαταληψάκιας επί το χαϊδευτικόν, και το μοναδικόν ιδανικόν του είναι, η εφ’όρου ζωής και μετά παχυλής αμοιβής, απόλυτος αφασία, σωματική τε, πνευματική τε.

Κυριακή 26 Αυγούστου 2012

H Σωστή Επιλογή

Σ' έναν απομακρυσμένο νομό της Ελλάδας, στις πρόσφατες εκλογές, εκλέχθηκαν δύο βουλευτές. Ο Πολιτικίδης από τη Ν.Δ. και ο Πολιτικάντης από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Το γλέντι που ακολούθησε διήρκεσε μέχρι πρωίας. Έλα μου ντε που την άλλη μέρα άρχισαν και τα βάσανα. Βλέπετε οι βουλευτές εν Ελλάδι, έχουν τόσο μεγάλο φόρτο εργασίας, που είναι αδύνατον να τον σηκώσουν μόνοι τους. Για τον λόγο τούτο, ο σοφός νομοθέτης πρόβλεψε, ο κάθε βουλευτής να δικαιούται τρείς συνεργάτες επιστήμονες, ώστε να εκπληρώσει άριστα το λειτούργημά του, επ'αδρά αμοιβή φυσικά, μη ξεχνιόμαστε κιόλα.

Πρώτος ξεκίνησε την αναζήτηση, ο Πολιτικίδης της Νέας Δημοκρατίας. Έκαμε ιστοσελίδα στο διαδίκτυο, και ζήτησε βιογραφικά απ'όλες τις επιστήμες, καλώντας παράλληλα στο γραφείο του τους υποψηφίους, για να διαπιστώσει ιδίοις ωσί και όμασι, τις ικανότητές των.

Πρώτος παρουσιάστηκε ένας τελειόφοιτος του Χάρβαρντ, ειδικός στα οικονομικά. Άρχισε να του μιλάει για ακαθάριστο εθνικό προϊόν, για ελαστικότητα της ζήτησης, για τον νόμο της φθίνουσας απόδοσης του Μάλθους, για την θεωρία του παρεμβατισμού του Τζον Κέϋνς, κι'ένα σωρό άλλες τέτοιες ακαταλαβίστικες μαλακίες.

Κυριακή 19 Αυγούστου 2012

Ο Πρέσβης των Η.Π.Α. εν Ελλάδι

Απαραίτητο προσόν για να γίνει κάποιος πρέσβης των Η.Π.Α. εν Ελλάδι, ήταν να έχει τεράστια γεννητικά όργανα. Βλέπετε ολίγον η στρατηγική θέση της Ελλάδος, και ολίγον ο αντιαμερικανισμός των Ελλήνων, είχαν ως αποτέλεσμα, το προσόν ετούτο, μετά το 1945 να είναι και το μοναδικόν.

Ο φούφουτος επροορίζετο για εμάς τους Έλληνες, οι οποίοι τι να κάνουμε, τον εσυνηθίσαμεν! Μπορούσαμε να κάνουμε κι’ αλλιώς; Το λέει και η παροιμία: «Το κεφάλι μπαίνει πρώτα». Το πρόβλημα που ανέκυψε τώρα, ήταν τί θα γίνει με τους τεράστιους όρχεις; Έπρεπε λοιπόν να υπάρχουν και βαστάζοι, τους οποίους εγώ και λόγω του αντικειμένου, βαπτίζω «βαστόρχεις». Παράλληλα όμως τέτοιοι όρχεις, είχαν χρείαν και αναλόγου lifting.

Δια τούτο εδημιουργήθη και η ειδικότης του «γλυψώρχεως», με μεγάλην επαγγελματικήν ζήτησιν. Παρ’όλο που το επάγγελμα του γλειψόρχεως εθεωρείτο εξευτελιστικόν, δεν συνέβαινε το ίδιο και μ’αυτό του βαστόρχεως, το οποίον εθεωρείτο ύπατον αξίωμα, προοριζόμενον για τους ηγέτες του έθνους μας!

Κυριακή 12 Αυγούστου 2012

Ο επιτάφιος της Δημοκρατίας



Άσμα χολής κι’οργής για τον χρόνο που μας πέρασε

                                          
Ω! γλυκύ μου έαρ
γλυκύτατόν μου τέκνον
που έδει σου το κάλλος
                              
Και τότε ο καπετάν Μιχάλης
έμπηξε τη μαχαίρα του
στα’αχαμνούς του Νουρέμπεη
Από τότε ο Νουρής
έπαψε μπλιό νάναι άντρας


Κυριακή 5 Αυγούστου 2012

Γερμαvίδες τουρίστριες που διψάνε για σπέρμα


Οι  Γερμανοί από πούτσα μπορεί νάναι γιά, αλλά από κούκου και γκαμήσι γιόκ. Έτσι οι δύσμοιρες Γερμανιδούλες, κάνουν σκληρή οικονομία όλο το χρόνο, προκειμένου να έρθουν στην   Ελλάδα μας, για ένα μήνα διακοπές,
και να χορτάσουν ήλιο και θάλασσα, μα πιότερο απ' όλα να ξεδιψάσουν με το ευλογημένο Ελληνικό σπέρμα.

Τα δικά μας καμάκια, διψούν και αυτά δια ξανθόν αιδοίον, και η χημεία ταίριαξε. Μία από τις πολλές Γερμανιδούλες, που επισκέφθηκαν  το πάλαι ποτέ την χώρα μας, ήταν και η Αγγέλα, αλλά τόσο άσχημη που ήταν, κανείς δεν πήγαινε μαζί της. Βρε τι δεν έκανε η κακομοίρα. Ντυνόταν με μίνι φούστα, με τολμηρό μπικίνι, πήγαινε σε νυκτερινά πάρτι, σε παραλίες γυμνιστών, μα τίποτα. Κανένας δεν γύριζε μάτι να την κοιτάξει. Άρχισε μάλιστα, σιγά σιγά, να μιλάει και σπαστά Ελληνικά.
"Φούχτεν, μουνούχτεν, μπουτσούχτεν, γαμούχτεν!"
"Τι λέει μωρέ, ετούτη η παλαβιάρα;"

Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

Σύγχρονη Πολιτική Τοπογραφία της Ελλάδας


"Τάδε έφη Ζαρατούστρα " Φρειδερίκος Νίτσε

Όταν ο Ζαρατούστρα έγινε 30 χρονών , άφησε την πατρίδα του, και την λίμνη της πατρίδας του, και ανέβηκε στο βουνό. Δέκα ολάκερα χρονιά, ασκήτεψε την ριμάδα την ψυχή του, και όταν οι μυαλοί του μέστωσαν από σοφία και γνώση, ένα πρωινό βλέποντας στο ουρανό το υπέρλαμπρο άστρο είπε:
"Αλήθεια ήλιε, ποιο θά'ταν το νόημα της ζωής σου, αν δεν είχες εμάς να φωτίζεις;"
Kι'  έτσι ο Ζαρατούστρα, αποφάσισε να  ξανακατέβει στο κόσμο,και να τον φωτίσει, με τους κρουνούς της απέραντης σοφίας του. Κατηφορίζοντας τον δρόμο για την κοιλάδα, τον συνάντησε ένας  χωρικός, και τον ρώτησε:

Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

Μνημόνιον, μνήμα και μνημόσυνο

Ήταν ημέρα Κυριακή, ηλιόλουστη, αργία,και είπα να κάνω μια βόλτα, αφήνοντας τους μυαλούς μου λεύτερους, στους πέντε αγέρηδες του κόσμου, για να τους σούρουν, σε κόσμους όμορφους, ηθικούς,αγγελικά πλασμένους. Κι΄εκεί που νόμιζα πως βρήκα καταφύγιο στα άδυτα της ανθρώπινης φαντασίας, μια γνώριμη φωνή, μ’έφερε και πάλι στη μίζερη πραγματικότητα.

"Ει! Μπούτση που αρμενίζεις? Έλα εδώ στο καφενείο, σε θέλουμε, έχουμε απορίες." Ήταν ο φίλος μου ο Γιακουμής, με μια παρέα που κουτσοπίνανε τα τσιπουράκια τους, να πάνε κάτω τα φαρμάκια τους.

Κυριακή 15 Ιουλίου 2012

Ομοιομορφοποίηση και δουλοποίηση


Πίναμε το τσιπουράκι μας στο καφενείο , και παρακολουθούσαμε τα νυκτερινά δελτία ειδήσεων ,από κανάλι σε κανάλι. Όπου κι’ αν γυρίζαμε, πάλι τα ίδια και τα ίδια. Μαυρίλα και απελπισία.
“ Άπα-πά , πάμε από να κάτσουμε έξω. Δεν αντέχω άλλο. ”
“ Τι δεν αντέχεις βρέ Γιακουμή; “
“ Πολλά, αλλά περισσότερο απ’ όλα, δεν μπορώ να βλέπω αυτούς τους σουφρωμένους γέρους, στην εξουσία της Ευρώπης… Αυτοί μας κυβερνούν; “
“ Καλώς το είπες. Ξεμωραμένους κωλόγερους, μ’ ακριβά κοστούμια και βρακιά χεσμένα, ναι αυτοί μας κυβερνούν. “
“ Μα τι καταλαβαίνουν; Είναι με τόνα πόδι στον τάφο. “
“ Κοίταξε, η ψυχή τους, αντί ν’ αποτελείται από ενέργεια, από φωτόνια υψηλής συχνότητας, αποτελείται από μόρια σκατών! Γι’ αυτό κάνουν αυτά που κάνουν. Ένας βόθρος χορτασμό δεν έχει. ”
“ Μα τι επιδιώκουν; Να μας κάνουν όλους ζώα; “
“ Όχι αγαπητέ μου, λάθος μέγα λάθος. Δεν θέλουν να μας κάνουν ζώα, αλλά δούλους. “
“ Δηλαδή ο δούλος είναι χειρότερος από το ζώο; “
“ Τρις χειρότερος! Θυμάσαι από παλιά, όταν τον γάιδαρο τον τσιγκλούσαμε στον γκώλο, νευρίαζε, μας έριχνε μια κλωτσιά στην μάπα , και πάει το δόντι. Τον δούλο, όσο κι’ αν τον χτυπάς με τον βούρδουλα στην καμπούρα, αυτός τίποτα, εκεί το κεφάλι του σκυφτό. Κι’ εδώ είναι το μεγάλο κόλπο. “