H Σωστή Επιλογή

Σ' έναν απομακρυσμένο νομό της Ελλάδας, στις πρόσφατες εκλογές, εκλέχθηκαν δύο βουλευτές. Ο Πολιτικίδης από τη Ν.Δ. και ο Πολιτικάντης από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Το γλέντι που ακολούθησε διήρκεσε μέχρι πρωίας. Έλα μου ντε που την άλλη μέρα άρχισαν και τα βάσανα. Βλέπετε οι βουλευτές εν Ελλάδι, έχουν τόσο μεγάλο φόρτο εργασίας, που είναι αδύνατον να τον σηκώσουν μόνοι τους. Για τον λόγο τούτο, ο σοφός νομοθέτης πρόβλεψε, ο κάθε βουλευτής να δικαιούται τρείς συνεργάτες επιστήμονες, ώστε να εκπληρώσει άριστα το λειτούργημά του, επ'αδρά αμοιβή φυσικά, μη ξεχνιόμαστε κιόλα.

Πρώτος ξεκίνησε την αναζήτηση, ο Πολιτικίδης της Νέας Δημοκρατίας. Έκαμε ιστοσελίδα στο διαδίκτυο, και ζήτησε βιογραφικά απ'όλες τις επιστήμες, καλώντας παράλληλα στο γραφείο του τους υποψηφίους, για να διαπιστώσει ιδίοις ωσί και όμασι, τις ικανότητές των.

Πρώτος παρουσιάστηκε ένας τελειόφοιτος του Χάρβαρντ, ειδικός στα οικονομικά. Άρχισε να του μιλάει για ακαθάριστο εθνικό προϊόν, για ελαστικότητα της ζήτησης, για τον νόμο της φθίνουσας απόδοσης του Μάλθους, για την θεωρία του παρεμβατισμού του Τζον Κέϋνς, κι'ένα σωρό άλλες τέτοιες ακαταλαβίστικες μαλακίες.

Ο Πρέσβης των Η.Π.Α. εν Ελλάδι

Απαραίτητο προσόν για να γίνει κάποιος πρέσβης των Η.Π.Α. εν Ελλάδι, ήταν να έχει τεράστια γεννητικά όργανα. Βλέπετε ολίγον η στρατηγική θέση της Ελλάδος, και ολίγον ο αντιαμερικανισμός των Ελλήνων, είχαν ως αποτέλεσμα, το προσόν ετούτο, μετά το 1945 να είναι και το μοναδικόν.

Ο φούφουτος επροορίζετο για εμάς τους Έλληνες, οι οποίοι τι να κάνουμε, τον εσυνηθίσαμεν! Μπορούσαμε να κάνουμε κι’ αλλιώς; Το λέει και η παροιμία: «Το κεφάλι μπαίνει πρώτα». Το πρόβλημα που ανέκυψε τώρα, ήταν τί θα γίνει με τους τεράστιους όρχεις; Έπρεπε λοιπόν να υπάρχουν και βαστάζοι, τους οποίους εγώ και λόγω του αντικειμένου, βαπτίζω «βαστόρχεις». Παράλληλα όμως τέτοιοι όρχεις, είχαν χρείαν και αναλόγου lifting.

Δια τούτο εδημιουργήθη και η ειδικότης του «γλυψώρχεως», με μεγάλην επαγγελματικήν ζήτησιν. Παρ’όλο που το επάγγελμα του γλειψόρχεως εθεωρείτο εξευτελιστικόν, δεν συνέβαινε το ίδιο και μ’αυτό του βαστόρχεως, το οποίον εθεωρείτο ύπατον αξίωμα, προοριζόμενον για τους ηγέτες του έθνους μας!

Ο επιτάφιος της Δημοκρατίας

Άσμα χολής κι’οργής για τον χρόνο που μας πέρασε

                                          

Ω! γλυκύ μου έαρ
γλυκύτατόν μου τέκνον
που έδει σου το κάλλος
                              
Και τότε ο καπετάν Μιχάλης
έμπηξε τη μαχαίρα του
στα’αχαμνούς του Νουρέμπεη
Από τότε ο Νουρής
έπαψε μπλιό νάναι άντρας

Γερμαvίδες τουρίστριες που διψάνε για σπέρμα

Οι  Γερμανοί από πούτσα μπορεί νάναι γιά, αλλά από κούκου και γκαμήσι γιόκ. Έτσι οι δύσμοιρες Γερμανιδούλες, κάνουν σκληρή οικονομία όλο το χρόνο, προκειμένου να έρθουν στην   Ελλάδα μας, για ένα μήνα διακοπές,

και να χορτάσουν ήλιο και θάλασσα, μα πιότερο απ' όλα να ξεδιψάσουν με το ευλογημένο Ελληνικό σπέρμα.

Τα δικά μας καμάκια, διψούν και αυτά δια ξανθόν αιδοίον, και η χημεία ταίριαξε. Μία από τις πολλές Γερμανιδούλες, που επισκέφθηκαν  το πάλαι ποτέ την χώρα μας, ήταν και η Αγγέλα, αλλά τόσο άσχημη που ήταν, κανείς δεν πήγαινε μαζί της. Βρε τι δεν έκανε η κακομοίρα. Ντυνόταν με μίνι φούστα, με τολμηρό μπικίνι, πήγαινε σε νυκτερινά πάρτι, σε παραλίες γυμνιστών, μα τίποτα. Κανένας δεν γύριζε μάτι να την κοιτάξει. Άρχισε μάλιστα, σιγά σιγά, να μιλάει και σπαστά Ελληνικά.

"Φούχτεν, μουνούχτεν, μπουτσούχτεν, γαμούχτεν!"

"Τι λέει μωρέ, ετούτη η παλαβιάρα;"