Σελίδες

Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

Σύγχρονη Πολιτική Τοπογραφία της Ελλάδας


"Τάδε έφη Ζαρατούστρα " Φρειδερίκος Νίτσε

Όταν ο Ζαρατούστρα έγινε 30 χρονών , άφησε την πατρίδα του, και την λίμνη της πατρίδας του, και ανέβηκε στο βουνό. Δέκα ολάκερα χρονιά, ασκήτεψε την ριμάδα την ψυχή του, και όταν οι μυαλοί του μέστωσαν από σοφία και γνώση, ένα πρωινό βλέποντας στο ουρανό το υπέρλαμπρο άστρο είπε:
"Αλήθεια ήλιε, ποιο θά'ταν το νόημα της ζωής σου, αν δεν είχες εμάς να φωτίζεις;"
Kι'  έτσι ο Ζαρατούστρα, αποφάσισε να  ξανακατέβει στο κόσμο,και να τον φωτίσει, με τους κρουνούς της απέραντης σοφίας του. Κατηφορίζοντας τον δρόμο για την κοιλάδα, τον συνάντησε ένας  χωρικός, και τον ρώτησε:

Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

Μνημόνιον, μνήμα και μνημόσυνο

Ήταν ημέρα Κυριακή, ηλιόλουστη, αργία,και είπα να κάνω μια βόλτα, αφήνοντας τους μυαλούς μου λεύτερους, στους πέντε αγέρηδες του κόσμου, για να τους σούρουν, σε κόσμους όμορφους, ηθικούς,αγγελικά πλασμένους. Κι΄εκεί που νόμιζα πως βρήκα καταφύγιο στα άδυτα της ανθρώπινης φαντασίας, μια γνώριμη φωνή, μ’έφερε και πάλι στη μίζερη πραγματικότητα.

"Ει! Μπούτση που αρμενίζεις? Έλα εδώ στο καφενείο, σε θέλουμε, έχουμε απορίες." Ήταν ο φίλος μου ο Γιακουμής, με μια παρέα που κουτσοπίνανε τα τσιπουράκια τους, να πάνε κάτω τα φαρμάκια τους.

Κυριακή 15 Ιουλίου 2012

Ομοιομορφοποίηση και δουλοποίηση


Πίναμε το τσιπουράκι μας στο καφενείο , και παρακολουθούσαμε τα νυκτερινά δελτία ειδήσεων ,από κανάλι σε κανάλι. Όπου κι’ αν γυρίζαμε, πάλι τα ίδια και τα ίδια. Μαυρίλα και απελπισία.
“ Άπα-πά , πάμε από να κάτσουμε έξω. Δεν αντέχω άλλο. ”
“ Τι δεν αντέχεις βρέ Γιακουμή; “
“ Πολλά, αλλά περισσότερο απ’ όλα, δεν μπορώ να βλέπω αυτούς τους σουφρωμένους γέρους, στην εξουσία της Ευρώπης… Αυτοί μας κυβερνούν; “
“ Καλώς το είπες. Ξεμωραμένους κωλόγερους, μ’ ακριβά κοστούμια και βρακιά χεσμένα, ναι αυτοί μας κυβερνούν. “
“ Μα τι καταλαβαίνουν; Είναι με τόνα πόδι στον τάφο. “
“ Κοίταξε, η ψυχή τους, αντί ν’ αποτελείται από ενέργεια, από φωτόνια υψηλής συχνότητας, αποτελείται από μόρια σκατών! Γι’ αυτό κάνουν αυτά που κάνουν. Ένας βόθρος χορτασμό δεν έχει. ”
“ Μα τι επιδιώκουν; Να μας κάνουν όλους ζώα; “
“ Όχι αγαπητέ μου, λάθος μέγα λάθος. Δεν θέλουν να μας κάνουν ζώα, αλλά δούλους. “
“ Δηλαδή ο δούλος είναι χειρότερος από το ζώο; “
“ Τρις χειρότερος! Θυμάσαι από παλιά, όταν τον γάιδαρο τον τσιγκλούσαμε στον γκώλο, νευρίαζε, μας έριχνε μια κλωτσιά στην μάπα , και πάει το δόντι. Τον δούλο, όσο κι’ αν τον χτυπάς με τον βούρδουλα στην καμπούρα, αυτός τίποτα, εκεί το κεφάλι του σκυφτό. Κι’ εδώ είναι το μεγάλο κόλπο. “