Οι 7 Ιεροί Νόμοι της Πολιτικής (Μέρος Α')

1ος Πολιτικός νόμος

Λογικό και παράλογο

Το μόνο κατανοητό πράγμα στον κόσμο, είναι ότι ο κόσμος είναι ακατανόητος. Το παράλογο δεν μπορεί να καταπολεμηθεί με το λογικό. Στην μάχη μεταξύ λογικού και παραλόγου νικητής είναι πάντοτε το παράλογο, ποτέ το λογικό.

Λογικό + Παράλογο = Παράλογο

Σπουδαία περιγραφή του ως άνω νόμου, έχουμε στην τελευταία τραγωδία του Ευριπίδη "Βάκχαι". Ο Πενθέας είναι βασιλιάς των Θηβών, και μέγας θιασώτης της απόλυτης ευνομίας, της πλήρους ευταξίας. Του παρουσιάζεται ο καινούργιος Θεός Διόνυσος, που είναι πρεσβευτής του ενστίκτου, της έκστασης, της πλήρους παραλογίας, και του ζητεί να τον αναγνωρίσει. Ο Πενθέας εξοργίζεται και τον φυλακίζει. Ο Διόνυσος δραπετεύει και μυεί την μητέρα του την Αγαύη, στα οργιώδη μυστήριά του, την κάνει ιέρεια του, Βάκχα.

Κράτος μπουρδέλο (Μέρος Β')

(για το Μέρος Α' διαβάστε εδώ)

Τίναι τούτο; Δεν καταλαβαίνουμε γρί. Εμείς δεν..."

"... είμαστε τρελοεπιστήμονες!"

" Μην βιάζεσθε, και θα σας τα εξηγήσω όλα."

Πριν αρχίσω την εξήγα, ο Ιόλας, ο επικαλούμενος και πονηρός άρχισε να ξύνει το δεξί του το αυτί, εντόνως και επιδεικτικώς.

Κράτος μπουρδέλο (Μέρος Α')

Ακούγαμε με προσοχή τα νέα επαίσχυντα μέτρα του Στουρνάρα από την τηλεόραση, και δεν πιστεύαμε στα αυτιά μας!

"Είναι δυνατόν να την πλερώνουν πάντοτε οι φτωχοί; 

Είναι δυνατόν οι τραπεζιτάδες και οι εφοπλιστάδες να την γλυτώνουν; 

Είναι δυνατόν οι βουλευτάδες νάχουν προνόμια;

Είναι δυνατόν ένα στουρνάρι, να βάλει τάξη σε τούτο το κράτος;"

"Ποιο κράτος μωρέ; Κράτος είναι αυτό το μπουρδέλο;!," πετάχτηκε ο φίλος μου ο Γιακουμής.

"Μπουρδέλο, μπουρδέλο!", απεκρίθη εν χορώ ο όχλος!

Και ιδού, το νέο δεν ήργησεν ν'ακουσθεί και Πανελληνίως.

Το πλήθος που ήτο συγκεντρωμένο όξω από τη βουλή, τραγουδούσε ρυθμικώς, ώσπερ χορωδία που την διύφθηνεν ο Μπετόβεν.

"Να καεί, να καεί, το μπουρδέλο η βουλή!"

Η φτερωτή λίστα

Καθόμασταν με το φίλο μου τον Γιακουμή, και συζητούσαμε για την περιβόητη λίστα Λαγκάρντ.

"Αλήθεια ρε Μπούτση, σ'αρέσει αυτή η Λαγκάρντ;!"

"Εννοείς σαν γυναίκα;! Με δουλεύεις;"

"Όχι καθόλου. Λέει ότι ακόμα και στα γεράματά της την εζητάνε εις γάμου κοινωνίαν."

"Να παντρευτεί η Λαγκάρντ άντρα;!"

"Και  μάλιστα αριστοκράτη."

"Μ'αυτή η ίδια μοιάζει περισσότερο με άντρα, παρά με γυναίκα. Μάλλον αυτός που θα την θέλει, θα είναι κάποιος γκέι."

"Δηλαδή αντί να γαμιέται από τον άντρα της, θα γαμάει τον άντρα της;"

"Αν κρίνω από την φάτσα της, αντί για κλειτορίδα, θάχει κανα ψωλαράκι μικρού παιδιού!"

"Τέλος πάντων, ας παντρευτεί και ας γαμάει όπως θέλει τον άντρα της. Δικαίωμα της. Εμείς όμως τί φταίμε;"

"Εννοείς;"

"Λέω εμείς τί φταίμε και μας γαμάει; Γιατί βρε κυρία μου, βρες έναν άντρα; και κάνε ότι θες."

"Εδώ διαπράττεις