Μεγάλες επιστημονικές ανακαλύψεις

"Η αρχή του Αρχιμήδη"

Η Αίγυπτος ήταν κατά την αρχαιότητα, ότι είναι σήμερα το Χάρβαρντ των Η.Π.Α. Όποιος ήθελε να κάνει ανώτερες σπουδές, έπρεπε υποχρεωτικώς να μαθητεύσει, δίπλα σ'εκείνους τους τρομερούς ιερείς.

Ιερείς = επιστήμονες και ουχί παπάδες

Έτσι κι'όλοι οι δικοί μας στοχαστές, πλην του Σωκράτους και του Αριστοτέλους, έκαμαν τις σπουδές τους στην Αίγυπτο. Ένας από τους πλέον διάσημους, ήτο και ο Αρχιμήδης ο Συρακούσιος, που έμεινε γνωστός στην ιστορία, για την περίφημη αρχή του. 

Αφού το παιδί τελείωσε τις σπουδές του στην Αίγυπτο με άριστα, γύρισε στην πατρίδα του, και κουρασμένος καθώς ήτανε από το μεγάλο ταξίδι, ζήτησε να του ετοιμάσουν το μπάνιο του. Εκεί που απολάμβανε το ζεστό νερό, ένιωσε κάτι να τον γαργαλάει στον κώλο του. Στην αρχή το πέρασε για βοτσαλάκι, και το έκανε πέρα. 

Έλα όμως που το άγνωστο αντικείμενο επέμενε! Άπλωσε το δεξί του χέρι, τόπιασε και τί να δεί; Ήτανε ένα μύδι! Γεμάτος περιέργεια για το πώς το μύδι βρέθηκε στο λουτρό του, κατελήφθη αίφνης από επείγουσα φαγούραν στσ'αχαμνούς του. Κρατώντας λοιπόν με το δεξί του χέρι το μύδι, άπλωσε το αριστερό του χέρι, κι'έπιασε το αριστερό του αρχίδι!

Ε! αυτό ήταν! Οι μυαλοί του φωτίστηκαν, πετάχτηκε όξω από το μπάνιο, και διασχίζοντας γυμνός τους δρόμους των Συρακουσών ώσπερ σύγχρονος Usain Bolt, φώναξε εν εξάλλω καταστάσει.

"Εύρηκα! εύρηκα! Ένα μύδι κι'ένα αρχίδι φτιάξανε τον Αρχιμήδη, ένα μύδι κι'ένα αρχίδι φτιάξανε τον Αρχιμήδη, ένα μύδι κι'ένα αρχίδι φτιάξανε τον Αρχιμήδη!! ..."

Τον είδαν και οι κάτοικοι της πόλης, και γεμάτοι θαυμασμό, βροντοφώναζαν κι'αυτοί εν χορώ.

"Εύγε! εύγε! Άξιος! Άξιος! Ένα μύδι κι'ένα αρχίδι, φτιάξανε τον Αρχιμήδη!"

Τα νέα έφτασαν σαν αστραπή και στον Βασιλιά, ο οποίος και αυτός κατενθουσιάστηκε τόσο πολύ με την μεγάλη ανακάλυψη, ώστε παράτησε τους τρόπους ευγενείας, ως όριζεν το αξίωμα του, και εκέκραξεν κραυγή μεγάλη, τί άλλο;

"Ένα μύδι κι'ένα αρχίδι, φτιάξανε τον Αρχιμήδη!"

Την επόμενην πρωΐαν, τον εκάλεσεν εις το ανάκτορό του, με την συνοδείαν λαμπράς κουστωδίας, όπου τον ετίμησεν, παρασημοφορώντας τον, με τον χρυσούν όρχιν της πόλεως! Το βράδυ οργάνωσε μέγα συμπόσιον, όπου συμμετείχαν όλοι οι πολίτες της επικράτειας, πλούσιοι τε και πένηντες, έως δε και γυναίκες, παρ'όλο που αυτό απαγορεύετο αυστηρώς εκ του νόμου.

Και νάταν μόνο αυτό;

Πλάι στην μεγάλη επιστημονική ανακάλυψη, είχαμε και μια μεγάλη μουσική ανακάλυψη. Κάποιος αοιδός της εποχής, εμπνευσμένος από την όλη υπόθεση, τραγουδούσε με τη λύρα του, το πρώτο συρτάκι της ιστορίας.

Ε! μή μου πείτε ποιό;

"Ένα μύδι κι'ένα αρχίδι, φτιάξανε τον Αρχιμήδη!"

Ο ρυθμός και το τέμπο του νέου άσματος, κατενθουσίασε τόσο πολύ το κοινό, ώστε επιδόθηκαν στον χορό εν θεϊκή εκστάσει μέχρι πρωΐας. Την άλλην μέρα συνεκάλεσαν έκτακτην συνέλευσιν της εκκλησίας του δήμου, και αποφάσισαν παμψηφί, να καθιερώσουν το συρτάκι σαν τον εθνικόν τους χορόν, σήμα κατατεθέν της ράτσας τους, ώς έχει και την σήμερον.

Παρ'όλο που από τότε πέρασαν περίπου δυόμισι χιλιετίες, οι γνώμες των ιστορικών διίστανται για την τύχη του μυδιού. Αν δηλαδή αυτό φαγώθηκε τηγανητό, ή ως σαγανάκι με καυτερή πιπεριά Φλωρίνης. Όσον αφορά τώρα στον μεγάλο στοχαστή, αφιέρωσε το υπόλοιπο του βίου του, για να εξηγήσει πως το μύδι βρέθηκε στο λουτρό του, χωρίς όμως να το κατορθώσει,

Αυτά είναι  όμως δευτερεύοντα πράγματα. Η ουσία είναι, ότι το ευλογημένο εκείνο μύδι, στάθηκε η αφορμή, ν'ανακαλύψει ο Αρχιμήδης την αρχήν, που έκανε διάσημο τ'όνομα του, μα και τ'όνομα της Ελλάδας μας, στα πέρατα του Σύμπαντος.