H Σωστή Επιλογή

Σ' έναν απομακρυσμένο νομό της Ελλάδας, στις πρόσφατες εκλογές, εκλέχθηκαν δύο βουλευτές. Ο Πολιτικίδης από τη Ν.Δ. και ο Πολιτικάντης από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Το γλέντι που ακολούθησε διήρκεσε μέχρι πρωίας. Έλα μου ντε που την άλλη μέρα άρχισαν και τα βάσανα. Βλέπετε οι βουλευτές εν Ελλάδι, έχουν τόσο μεγάλο φόρτο εργασίας, που είναι αδύνατον να τον σηκώσουν μόνοι τους. Για τον λόγο τούτο, ο σοφός νομοθέτης πρόβλεψε, ο κάθε βουλευτής να δικαιούται τρείς συνεργάτες επιστήμονες, ώστε να εκπληρώσει άριστα το λειτούργημά του, επ'αδρά αμοιβή φυσικά, μη ξεχνιόμαστε κιόλα.

Πρώτος ξεκίνησε την αναζήτηση, ο Πολιτικίδης της Νέας Δημοκρατίας. Έκαμε ιστοσελίδα στο διαδίκτυο, και ζήτησε βιογραφικά απ'όλες τις επιστήμες, καλώντας παράλληλα στο γραφείο του τους υποψηφίους, για να διαπιστώσει ιδίοις ωσί και όμασι, τις ικανότητές των.

Πρώτος παρουσιάστηκε ένας τελειόφοιτος του Χάρβαρντ, ειδικός στα οικονομικά. Άρχισε να του μιλάει για ακαθάριστο εθνικό προϊόν, για ελαστικότητα της ζήτησης, για τον νόμο της φθίνουσας απόδοσης του Μάλθους, για την θεωρία του παρεμβατισμού του Τζον Κέϋνς, κι'ένα σωρό άλλες τέτοιες ακαταλαβίστικες μαλακίες.

Δεύτερος παρουσιάστηκε ένας τελειόφοιτος μαθηματικός του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με μεταπτυχιακά στο Cambridge. Αυτός τον πλάκωσε στις εξισώσεις, στις συναρτήσεις, στους λογαρίθμους, και στα ολοκληρώματα. Δεν καταλάβαινε γρι! 

Τρίτος έφτασε κάποιος τελειόφοιτος του ΜΙΤ. Ετούτος άρχισε να του λέγει με πάθος, για την μηχανική του Isaac Newton, για την σύγχρονη κβαντομηχανική θεωρία της πλήρους αβεβαιότητας και απροσδιοριστίας του Heisenberg, και για την συμπαντική θεωρία του χωροχρόνου του Minkowski! δίχως βέβαια ο δύσμοιρος Πολιτικίδης μας να καταλαβαίνει λέξη.

Απογοητευμένος σκέφτηκε:
- "Που να τους προσλάβω όλους αυτούς; Πώς να συννενοηθώ μαζί τους; Πώς να τους ελέγξω; Κι'έπειτα, ποιος θα κυβερνάει; Εγώ οι αυτοί; Και το χειρότερο ακόμα. Ποιος θα φαίνεται στον κόσμο ότι κυβερνάει;". Έτσι αποφάσισε ν'αναζητήσει συνεργάτες στο λαό. Πήγε μια βόλτα στην αγορά.

- "Εδώ τα ωραία αγγουράκια, εδώ τα ωραία κατσικάκια, εδώ πατσάς ψιλοκομμένος!" Παντού βρόμα και δυσωδία. Πέρασε από το καφενείο, τσιγάρο, πρέφα, και καφέ, ρε δε βαριέσαι ρ'αδερφέ. Εκεί πούχε περιέλθει σε απελπισία, συνάντησε έναν ψηφοφόρο του, ο οποίος βλέποντάς τον σκοτεινιασμένο τον ρώτησε τί έχει;

- "Μα βρε βουλευτά μου, αντί να χαίρεσαι για την εκλογή σου, είσαι στενοχωρημένος;"

- "Άστα βρε Γιώργη, δε μπορώ να βρω συνεργάτες."

- "Μα τόσα σπουδαγμένα παιδιά έχουμε!"

- "Ναι αλλά εγώ θέλω κάποιον σπουδαγμένο, αλλά και άνθρωπο του λαού μαζί."

- "Κατάλαβα. Έχω έναν ανιψιό από τον μακαρίτη τον αδερφό μου, τον Γιακουμή, ο οποίος είναι τσομπάνης αλλά πολύ σοφός."

- "Και πώς γίνεται τούτο;"

- "Άκουσε. Ο Γιακουμής ήταν πρώτος μαθητής στο δημοτικό, πρώτος στο γυμνάσιο, και πτώτος στο λύκειο. Όποια σχολή κι'αν έδινε στις πανελλαδικές, πάλι πρώτος θα περνούσε! Πέθανε όμως ο αδερφός μου πρόωρα, κι'έτσι αναγκάστηκε αυτός να θρέψει την οικογένειά του. Αυτός όμως δεν τον εμπόδισε να συνεχίσει την μόρφωσή του στο βουνό. Εκεί που βόσκει τα προβατάκια του, έχει πάντα δίπλα του ένα βιβλίο και διαβάζει. Πήγαινε βρες τον και θα εντυπωσιασθείς."

Το πήρε απόφαση ο Πολιτικίδης μας, και ανέβηκε στο βουνό, όπου συνάντησε τον φοβερό τσομπάνη. Όμορφο παλληκάρι ο Γιακουμής, ψηλός, κορμί λαμπάδα, μουστάκι πλούσιο, αν φορούσε και φουστανέλα, φτυστός ο Γιανκούλας θάτουνε.

- "Καλώς τον άρχοντά μας"  τον χαιρέτισε.

- "Γιακουμή, άκουσα πολλά ωραία πράγματα για σένα. Ότι παρ'όλο πούσαι τσομπάνης, έναν πανεπιστημιακό τον εβάνεις κάτω στις γνώσεις!"

- "Αχ! άρχοντα μου, αυτός ο πόνος μου ραγίζει την καρδιά. Δεν αξιώθηκα απ'τη καταραμένη φτώχεια, να πάω στο πανεπιστήμιο. Αλλ'αυτό δε μ'εμπόδισε να διαβάζω μόνος. Έχω μελετήσει τον Όμηρο, τον Πλάτωνα, τον Freud, τον Einstein, τον Καζαντζάκη. Θέλετε ν'απαγγείλω Όμηρο;"

"Άνδρα μοι ένεπε μούσα πολύτροπον

ως μάλα πόλλα πλάχθη

επί Τροίοις ιερόν πτολίεθρον επέρσεν."

"Θέλετε από την ασκητική του Καζαντζάκη;"

"Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο.

Οδεύουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο.

Το μεταξύ φωτεινό διάστημα,

τόνομάζουμε ζωή..."

- "Θέλετε να σας πω και για την θεωρία της προσωπικότητας του Sigmund Freud;

Για το id, το ego, και το super-'ego;"

Δεν πίστευε στ'αυτιά του ο βουλευτής μας.

- "'Οχι, όχι, σε πιστεύω, σε πιστέυω."

Όλα καλά κι'άγια τάχε ο φίλος ο Γιακουμής, εκτός από ένα. Κάθε λίγο και λιγάκι της αμολούσε αβέρτα! Καθόταν κάτω μπούρτ, σηκωνόταν πάνω μπούρτ, έπινε μια γουλιά ρακί μπούρτ, έλεγε έναν στοίχο από τον Όμηρο μπούρτ, έλεγε άλλον στοίχο από τον Καζαντζάκη, πάλι μπούρτ! Ε! δεν άντεξε κι ο βουλευτής μας και του τόπε.

- "Μα τίναι τούτο, πούχεις πίσω σου βρε Γιακουμή; Κώλο; Για καλάσνικωφ πολυβόλο;!"

- "Α! όλα κι'όλα άρχοντα μου, αλλά ή μάνα μου από μικρό μούλεγε ότι το κλάσιμο είναι υγεία. Κι'εγώ της συμβουλές της μάνας μου δεν τις αθετώ ποτέ!"

Άϊντε τώρα να τον επάρει ο Πολιτικίδης τον Γιακουμή στην Αθήνα, και να πίνουνε καφέ και ουίσκι στο Κολωνάκι, μαζί με τσ'άλλους πολιτευτάδες και υπουργούς. Ρεζίλι των σκυλιών. Μάυρα σύννεφα πλάκωσαν και πάλι τη ψυχή του. Κατέβηκε στην πόλη, κι'άραξε σ΄'ενα μαγαζί στην πλατεία, να πιεί τον καφέ του. Πριν προλάβει να πιεί την πρώτη γουλιά, φάνηκαν η γυναίκα του, και η κόρη του. Αυτό ήταν! Η ψυχή του φωτίστηκε!

- "Μα τί βλάκας που είμαι; Πού έψαχνα άδικα τόσο καιρό; Η Παράδεισο ήταν κοντά μου, κι'εγώ έψαχνα στην κόλαση. Να οι σωστοί και έμπιστοι συνεργάτες μου. Η οικογένειά μου!"

Κι έτσι τους προσέλαβε για συνεργάτες του.

Την άλλη μέρα, οι δύο βουλευτές μας, συναντήθηκαν σ΄'ενα ταβερνάκι για το ουζάκι τους, οπότε ο Πολιτικάντης, είπε με παράπονο στον Πολιτικίδη.

- "Καλά εσύ βρε συνάδελφε, έχεις την οικογένειά σου, και τους προσέλαβες για συνεργάτες σους. Εγώ όμως, είμαι μαγκούφης ο έρμος."

Κι εκεί που ομιλεί, κατελείφθη αίφνης, από επείγουσαν φαγούραν στσ'αχαμνούς του, κάτι που παρετήρησεν ο Πολιτικίδης.

- "Μ'αφού έχεις και συ οικογένεια βρε συνάδελφε!"

- "Δεν φαντάζομαι να εννοείς;..."

- "Γιατί όχι"

Ψύλλοι στ'αυτιά του Πολιτικάντη μπήκανε, και πηγαίνοντας για το σπίτι του, όλο και πιο ζοφερά γαργάλαγε τας φρένας του, η φαεινή ετούτη ιδέα. Μπήκε στη κρεβατοκάμαρα του και γδύθηκε τσίτσιδος ομπρός στον καθρέφτη. Εκεί που καμάρωνε, παρετήρησεν ότι ο αριστερός του όρχις, ήτο πλέον σηκωμένος, από τον δεξιόν τιούτον.

- "Βρε παναθεματισμένε τώρα θα σου δείξω!"

Άρχισε τις μαλάξεις, και μετά από ημίσειαν ώραν, κατόρθωσε να τον επιμηκύνει. Έλα μου ντε όμως που προέκυψε νέο πρόβλημα νέο πρόβλημα! Τώρα ο δεξίς όρχις ήτο πλέον ανασηκωμένος από τον αριστερόν! Συνέχισε μετά μανίας καινούργιες μαλάξεις, μα η ζυγοστάθμισις, απεδείχθη ιδιαιτέρως δύσκολη υπόθεση.  Μία εμίκραινε ο εις, μία εμάκρυνε ο έτερος!Αυτός όμως επέμενε, και περί την έκτην πρωίαν, επέτυχεν την επιθυμητήν συμμετρίαν.

- "Ούφ! Πολύ δύσκολο πράγμα, η ορχική ζυγοστάθμισις!"

Η βάσανος του όμως δεν είχε τελειωμόν, διότι ενασχολούμενος με τους όρχεις, παραμέλησεν τον μεσαίον, ήτοι τον αρχηγόν της οικογενείας. Διεπίστωσεν μετά μεγίστης απελπισίας, ότι ούτος εκρέμετο ώσπερ πράσον μαραμένον! Προσπάθησε να το ξυπνήσει, αλλ'εις μάτην. Εκοιμήτω τον ύπνον τον αιώνιον.

- "Μα αυτό είναι! Η χημεία έχει κάνει τεράστιες προόδους. Το ευλογημένο viagra!"

Πήρε λοιπόν το μαγικό μπλε χαπάκι, και ιδού ο νυμφίος, ανέστη εκ νεκρών, προς μείζονα ανακούφισιν του δύσμοιρου βουλευτή μας. Κι'εκεί που νόμιζα πώς όλα ήσαν στην εντέλεια, άλλη τρομερή σκέψη σαν κεραυνός, χτύπησε την κεφάλα του. 

- "Πώς θα επικοινωνούν οι ψηφοφόροι μου, με τους συνεργάτες μου;". Άλλη και πάλι τούτη συμφορά! 

- "Ψυχραιμία", είπε μέσα του.

- "Ζούμε στην εποχή του μινιμαλισμού, άρα θα καταφύγω σε ειδικό γιατρό, που ασχολείται με την νανοτεχνλογία!". Χωρίς να χάσει ούτε λεπτό, βρήκε τον κατάλληλο γιατρό στο διαδίκτυο, ο οποίος του εμφύτευσε στην "οικογένειά" του μικροσκοπικά τηλέφωνα, που λειτουργούν σε 24ώρη βάσιν, ώστε οι ψηφοφόροι του, να επικοινωνούν μαζί τους όποτε θέλουν, να δέχονται τας σοφάς συμβουλάς των, αλλά και να τους επιλύουν πάραυτα, όλα τα προβλήματα, τους καημούς, και τα ρουσφέτιά των!

Τώρα θα μου πείτε, ποιός από τους δυό, έκαμε τη σωστή επιλογή;

Προφανώς ο δεύτερος! Γι'αυτό και θα πετύχει!

Ενώ ο πρώτος, σίγουρα θα αποτύχει!

Θυμηθείτε με.